Direct naar artikelinhoud

Ajax-coach Farioli toont zich ook bij Willem II een illusionist, die dankzij een truc de winst uit het vuur sleept

Ajax modderde tegen Willem II (1-2) vooral aanvallend aan. De verlossing brachten, niet geheel toevallig, twee invallers.

is voetbalverslaggever van de Volkskrant.

Leestijd 3 min
Wout Weghorst wordt bejubeld na zijn winnende goal.
Wout Weghorst wordt bejubeld na zijn winnende goal.Foto Jiri Büller / de Volkskrant

Hoe zalig is het om Peter Maes te aanschouwen. De gemoedstoestand van de 60-jarige Willem II-trainer walmt ongefilterd uit elke porie van het stevige lijf. Vaak schieten zijn armen wild heen en weer, dan weer schudt hij zijn hoofd, draait hij met zijn vingers of stampt hij met zijn voeten. Het hoogtepunt bereikt hij als hij deze handelingen combineert.

Maes brult een gereedstaande invaller wat in het oor, waggelt mismoedig met gebogen rug naar zijn dug-out, overweegt heel even te gaan zitten, stuift dan weer naar de lijn om iets te roepen. In niets is zijn motoriek en mimiek te vergelijken met de man waarop hij zo lijkt, de stijlvolle, grijnzende dansgoeroe Barry Stevens, jarenlang jurylid van de Soundmixshow.

Lang houdt nummer zestien Willem II zondag gelijke tred met lijstaanvoerder Ajax, het staat zelfs 33 minuten met 1-0 voor. Maar Ajax penetreert steeds dieper in het strafschopgebied van Willem II en beschikt over uitstekende wisselspelers die vanaf de 74ste minuut het verschil maken. Vooral Wout Weghorst heeft een enorme impact met een voorassist en een doelpunt.

Voor niets

1-2 aldus. En zo is alle moeite van Maes om zijn team aan te jagen toch weer voor niets geweest, al klinkt er een dankbaar applaus na afloop van de overvolle tribunes. Willem II heeft Ajax, de vrijwel zekere kampioen, toch een moeilijke dag bezorgd, zo is de teneur. En wat plofte de 1-0 van Emilio Kehrer kort voor rust heerlijk via de lat in het dak van het doel.

Nimmer is er echter stress zichtbaar geweest bij Maes’ 24 jaar jongere collega Francesco Farioli. De Ajax-trainer is juist een toonbeeld van rust in het vanaf de eerste seconde kolkende Koning Willem II-stadion, veelal staand met de armen over elkaar voor zijn borst.

Alsof hij weet dat het toch wel weer goed komt, hoewel zijn ploeg lange tijd aanvallend aanmoddert. Ja, de Ajacieden komen vaak in het strafschopgebied. 66 aanrakingen heeft de ploeg in totaal, tegenover acht van Willem II. Dat vertelt de Italiaanse oefenmeester na afloop trots. Maar wat heb je eraan als het lang niet of nauwelijks tot grote kansen leidt?

Elke ploeg die compact, fanatiek en eendrachtig verdedigt, stelt dit Ajax voor problemen. Het gemis aan waarlijk creatieve middenvelders speelt telkens weer op. Maar op de een of andere manier is er ook altijd weer een oplossing, alsof Farioli een of andere illusionist is.

In Tilburg is er een bekende truc, die van het inbrengen van Weghorst. De spits geeft na afloop eerlijk toe dat hij eigenlijk in de verre hoek wilde schieten, in plaats van het rollertje door het midden waarmee hij het duel in de 78ste minuut beslist. Vervuld van klasse is wel de manier waarop hij daarvoor de bal in bezit houdt, tussen twee verdedigers, en daarna combineert met een andere invaller, Kian Fitz-Jim. Ook perfect is zijn doortikbal eerder op Steven Berghuis die voorgeeft op Oliver Edvardsen voor de 1-1.

Record

Het kost Farioli na afloop de nodige moeite om ook op zijn andere spelers te wijzen, want elke journalist begint weer over die dekselse Weghorst. Dankbaar neemt hij daarom kennis van het record dat zijn ploeg dit seizoen heeft gevestigd. Nooit was er een team dat in een seizoen meer doelpunten van invallers kon begroeten, 21 liefst, met nog vijf duels te gaan.

Het zegt alles over de filosofie van Farioli: elk selectielid is belangrijk. Veel wisselen noemt hij ‘modern’, ook om iedereen fit te houden. Hij kreeg er veel kritiek op, maar heeft de doelstelling die hem werd opgelegd door de directie bij zijn aanstelling, derde worden, nu al behaald. Met alle kans op meer.

Maes kan niet zo veel wisselen, zeker niet door de blessures en schorsingen die vooral zijn achterhoede teisteren. Hij staat bovendien onder druk, hoewel hij Willem II vorig seizoen knap vanuit een uitzichtloze situatie naar de eredivisie loodste. Daarin hoort de ploeg op basis van de support zeker thuis. Steeds groter lijken de spandoeken te worden, steeds luider de aanmoedigingen, steeds hoger het massale gespring.

Maar na de winterstop draait het stroef en afgelopen week werden er kleinere spandoeken opgehangen. Daarop viel te lezen dat de Belg moet opkrassen. Maes ging er vrij koninklijk mee om. ‘Twee punten na de wintertstop is niet goed genoeg. Punt. En daar is de coach verantwoordelijk voor. Punt.’

Tegen Ajax stelt de coach de 17-jarige centrumverdediger Jens Mathijsen op als rechtsback. Inderdaad, de zoon van 84-voudig international Joris Mathijsen. Deze kijkt vanaf de tribune gespannen toe, maar kan na afloop tevreden zijn over het basisdebuut van zoonlief.

Ook Maes is na afloop trots op Mathijsen, en op zijn ploeg, op het publiek. De druk blijft evenwel immens. Willem II moet in de vijf resterende duels het gat van zeven punten op streekrivaal NAC proberen te dichten. Maes huldigt het mantra van dubbelganger Stevens: vooral doorgaan.

Help ons door uw ervaring te delen: